درصف انتظار

نابينايي درشبي چراغ به دست مي رفت.خود پرستي او را ديد وگفت:

شب وروز نزد تو برابراست اين چراغ به دست گرفتن چه معنا دارد؟

نابينا گفت،تاكوردلي مثل تو پهلو برمن نزند وسبوي من نشكند

حضات علي (ع)مي فرمايند:«اگرامر به معروف راترك كنيم اشرار برما مسلط مي شوند ودعاي مان مستجاب نمي شود»

پيامبراكرم(ص)فرمودند:«هركس امربن معروف ونهي از منكر كند،جانشين خدا ورسولش درزمين است»

فردی خداشناس،ازکوچه ای می گذشت. شخصی با عجله،خود را به او رساند وگفت:«در یک دقیقه،خداوند را به من معرفی کن»مرد خداشماس گفت:«آیا تو هستی یا نیستی؟»

آن مرد جواب داد:«من هستم ودر بودنم شک ندارم»

شخص خداپرست گفت:«آیا تو خودت ،خودت را ساخته ای؟»

او گفت:«نه!هم بلد نیستم وهم وسیله ای ندارم!»

آنگاه مرد خدا شناس با لبخند گفت:«پس تو باید سازنده ای داشته باشی که بداند چه بسازد وبتواند بسازد،ما نام او را خدا می گذاریم»

پروردگارا !

خوشا به حال کسی که عاشق توست وتو معشوق اویی؛چرا که تنها در این هواست که آدمی،احساس زیبای یک رنگی با تو را درک می کند ومهر بی نهایت تو را در حق خویشتن می بیند

همین بس شاهد یک رنگی معشوق با عاشق

که بلبل عاشق است وگل گریبان پاره می سازد

الهی!

هر شادی که بی توست،اندوه است هر منزل که نه در راه توست،زندان است وهر دل که نه در طلب توست،ویران است

الهی!

صدجان نکند،آنچه کند بوی وصالت

الهی!

درهجر تو،کار بی نظام است مرا

شیرین همه تلخ وپخته خام است مرا

در عالم اگر هزار کام است مرا

بی نام تو،سربه سرحرام است مرا

الهی!

دل رااثر روی تو گل پوش کند

جان را سخن خوب تو مدهوش کند

آتش که شراب وصل تو نوش کند

از لطف تو سوختن فراموش کند

یکی از آفات طلبگی این است که طلبه سالها درس بخواند وعالم شود ولی به آن  علم عمل نکند،هر کس به علم خود عمل نکند،آنچه را که دانسته به مرور زمان بر اثر استفاده نکردن فراموش می کند.

این یک اصل است وفقط شامل طلاب نمی شود،بلکه تمام علوم وفنون رادر بر می گیرد.لذا اگر علماء ودانشمندان به آنچه که یاد گرفته اند عمل کنند خداوند هم علومی را که نمی دانند به آنها یاد می دهد.چنان چه رسول خدا(ص)می فرمایند:«من عمل بما علم،وفقه الله علم ما لم یعلم؛هرکس به آنچه که علم دارد عمل کند؛خداوند به او توفیق علمی را که نمی داند می دهد»

در حدیثی امام علی(ع)علم مومن را با علم منافق مقایسه می کنندو می فرمایند:«عام المنافق فی  لسانه،علم المومن فی عمله؛علم ودانش منافق در زبان اوست وعلم ودانش مومن در عمل اوست»

پس طلبه ای که در حوزۀ چند سال در س بخواند واز شهریه امام زمان (عج)استفاده کند،ولی به علم خود عمل نکند نه تنها خود سودی نمی برد ونمی تواند دیگران را اصلاح کند،بلکه مایه گمراهی  وضلالت مردم خواهند بود.این گونه طلاب طبق فرموده ای امیر مومنان علی(ع) به مانند آن است که پشت ائمه اطهار(ع)را می شکنند.