درصف انتظار

امشب دوباره در سر            دارم هوای مهدی

اشکم درون زدیده                کشته برای مهدی

در میکده نشسته ام              باز آمدم گدائی

دستم بگیر ای یار                  ساقی بگو کجائی؟

یابن الحسن کجائی؟              من آمدم گدائی

بنگر که عشقت آقا                بُرد ز کف توانم

دور جدائی از تو                من با چه کس بگویم

سر گشته از تو هستم           از که تو را بجویم

آقا جان از انتظار خسته ی خسته ام از آدم های اطرافم خیلی بی عدالتی می بینم فقط برای به کرسی نشاندن مقام خودشان تلاش می کنند .

راستی من با دیدن یک بی عدالتی از همه دلم شکسته تو که این همه بی عدالتی می بینی چه می کشی.

الان می فهمم که روضه خوانان راست می گن ما فقط دردسرهایمان ، غم وغصه هایمان برای شماست ،بهتر بگم جز دردسر چیزی نیستیم.

آقاجان تورا به جان مادرت دیگرابرانتظلر را کنار بزن .مگر پشت این ابر چه خبر است؟.

کوفیان این طفل بی شیر من است                        کودک بی جرم وتقصیر من است

برده بردوش من این کودک پناه                            کی رواباشد بمیرد بی گناه

آب سرد وخوشگوار اندر فرات                           جرعه ای شاید دهد او را نجات

غنچۀ باغ رسول است ای سپاه                           در وجودش نیست دیگر آه آه

چو سخن می گفت با لشگر حسین                      شد خطاب از آسمانش یا حسین

صبر کن از داغ اصغر یاحسین                         ای تو محبوب من اندر نشئتین

کرد بر قنداقۀ اصغر نگاه                                 دید می غلطد به خون آن بی گناه

چون ز دست حرمله تیری پرید                         گوش تا گوش علی اصغر در ید

وامام این گونه با علی اصغر وداع کرد.

بخواب ای کودک در خون تپیده                            که اکبر در کنارت آرمیده

بخواب ای شیر خواره نازنینم                              خودم بالین قبرت می نشینم

بخواب ای که جهانی اشکبارت                           شهادت منتهای افتخارت

غم مخور ای آخرین سربازمن                       غم مخور ای بهترین همراز من

غم مخور ای کودک خاموش من                   قتلگاهت می شودآغوش من

« التماس دعا از همه»

پیغمبر درد بود وهمدرد نداشت

از کوفه به جز خاطره ای سرد نداشت

می گفت خدایا،که بگوید به حسین (ع)

این شهر هزار کوچه ،یک مرد نداشت

لب خشکت، می ناب است کاکا

دلم از غصه بی تاب است،مولا

به دندان مشک راحتی گرفتم

دگر کوتاهی از آب است مولا

اینجا بهشت وروضۀ نعیم است                   اینجا همان صراط مستقیم است

جبرئل براین آستان مقیم است                     اینجا مزار دختری یتیم است

آبادی دل ها از این خراب است                   اینجا دعای خلق مستجاب است

آسته،اینجا دختری به خواب است               لب تشنه ای در جستجوی آب است

عمه بیا گم شده پیدا شده                        خرابه امشب شب یلدا شده

مژده که بابا ز سفر آمده                      شام رقیه به سحر آمده

کیستی ای سر زکجا آمدی                    این دل شب خانۀ ما آمدی

کلشن روی تو عجب با صفاست            ای سر خونین بدنت در کجاست

من به فدای سر نورانیت                      سنگ جفا که زد به پیشانیت

بس که دویدم عقب قافله                     پای من آزرده شد از آبله