درصف انتظار

شیعه پس از رحلت پیامبراکرم(ص) مجموعه ی یکپارچه ای بودند که از علی(ع)وخاندان اوپیروی می کردند،تا آنکه حادثه یکربلا پیش آمدوامام حسین(ع)به دست تبهکاران اموی به شهادت رسیدوفرقه ی کیسانیه که به امامت محمدحنفیه معتقدندپدید آمد.سپس فرقه های دیگری در پی برخی حوادث بروز کرد،هم چون زیدیه(پیروان زیدبن علی)مغیریه،محمدیه،ناووسیه،اسماعیلیه،سمیطیه،فحطیه،واقفیه،خطابیه،نصیریه .ومفوضه.اینها فرقه های شیعی بنابه نوشته ی مولفان فرقه شناسی است.که بیشتر این فزقه ها ازبین رفته واندیشه هایشان پراکنده درلابه ی اسناد تاریخ است وتنها سه فرقه باقی مانده است:امامیه،زیدیه،اسماعیلیه

نقطه ی اساسی فرق مذهب زیدی باامامی دراین است که زیدیه،امامت راتنهابرای علی(ع)وامام حسن وامام حسین(ع)می دانند،نه امامان دیگروبه نظر آنان رهبری پس ازآن بزرگواران ازآن هرهاشمی است که قیام مسلحانه کندوبه امامت خودش دعوت کندولی امامیه امامت رابراساس نص نبوی برای دوازده جانشین پیامبر(ص) می داننداولین آنان علی (ع)وآخرینشان مهدی (عج)است.

اسماعیلیه نیزنزدیک به آنانند،امامت راتا امام صادق(ع) قبول دارند وپس ازاو به امامت فرزندش اسماعیل معتقدندواستمرارآن رادرفرزندان او می دانند.