درصف انتظار

تو نیستی وغرورتبار گم شده است

چراغ قافله در شام تار گم شده است

تو نیستی ودراین شهر پُرصدا حتی

دعای مردم امیدوار گم شده است

چه دیده ها که فرو مانده در نظاره ی تو

چه جاده ها که در این انتظار گم شده است

اگر به گونه ی ما اشک غم نمی بینی

دراستقامت کوه،آبشارگم شده است

به هر طرف زحضور تو جلوه گاهی هست

خدای نور در آیینه زار گم شده است

تو نیستی ودر آغاز هفته می بینم

که جمعه ی دگری درآغاز گم شده است

«الَّلهُمَّ عَجِّل لِولیِّکَ الفَرَج»