درصف انتظار

اندیشه ورفتار خرافی از یک انسجام منطقی،قابل اندازه گیری وشفاف برخوردار نیست واز تلفیق انواع متنوع وبعضا متضادی از افکار ،افعال وگفتمان ها سود می جوید،لذا ارائه تعریف کامل از خرافه کار آسانی نیست

لغت نامه دهخدا خراغه وخرافات را شامل سخنان پریشان وکلام با طل وبی اساس دانسته است وعنوان می دارد اگر انسان در فرایند مواجهه با مشکلات زندگی ،برمبنای واقعیات واستدلال های علمی ،عمل نکند وتحلیل خود از این حوادث رابا امور غیر عقلانی توجیه وتفسیر نماید،دچار خرافه شده است. در حقیقت مبنای اصلی رجوع به خرافات،نادانی وجهل انسان است. دهخدا معتقد است:«خرافه در جایی نمودپیدا می کند که انسان ها حتی جزئی ترین پدیده ها را به عوامل ماورایی مرتبط کرده وراه تفکر،تعقل ودلایل علمی (سلسه علت ومعلوم)را نادیده می گیرند. خرافی ممکن است در علم یا دین یا هر چیز دیگری ،نمود پیدا کند»