درصف انتظار

نتانیاهوبرای اولین بار پس از نشست هسته ای ایران با گروه1+5در ژنو،درکابینه رژیم صهیونیستی دراین باره اعلام کرد وگفت:«تا زمانی که ما به جای کلمات،شاهداقدامات عملی نیستیم،فشار بین المللی باید ادامه داشته باشدوحتی افزایش یابد»وی دومین بار روز بعد همزمان با سفر هیئتی از مقامات رژیم صهیونیستی به واشنگتن برای شرکت درمجمعی که هر شش ماه یک بار با هدف تعمیق همکاری وهماهنگی دو جانبه میان آمریکا ورژیم صهیونیستی برگزار می شودوبنابر گزارش ها،تمرکز این نشت،موضوع مذاکرات هسته ای ایران خواهدبود،درمصاحبه ای با شبکه تلویز یونی ان بی سی آمریکا گفت:«هر گونه توافق جزئی با ایران ،سازوکار تحریم های بین المللی علیه ایران رابا خطر فروپاشی مواجه خواهد کرد»وی ادامه داد:«برخی از کشورها از رفع تحریم های اعمال شده علیه ایران بسیار خوشحال خواهند شد»

سخنان نتانیا هو نشانه بارز نارضایتی رژیم صهیونیستی از گفت وگوهای هسته ای ژنو است البته این نارضایتی بیش از اینکه دلیل برمثبت بودن مذاکرات باشد.گویای نقشی است که رژیم صهیونیستی دراین میان بازی می کند

ای پنهانتر از یوسف!وای آشکارتر از خورشید!وای زیباتر از دریا!وای جاری تر از باران!تورا می شناسم وبرای تو می نویسم وتو را چون یعقوب جستجو می کنم

دلم درحسرت دیدارت می گذرد وچشمانم اشک بارتر از همیشه از ثانیه ها ایراد می گیرد.فلسفه ی بودنت را چه بنامم؟نامی برتر از اضطرار نمی یابم

شکم هامشغول هضم ضعفا،قصه ها به دنبال سوژه های عصر فضا وشادی ها مشغول نواختن نت سر گشتگی وعقلهاهمچنان خاموش.آقاجان!پس توقف برای چه؟«بیا»!

نگاها غم انگیز،خنده ها وحشت آور،موسیقی ها آزار دهنده،رنگها ملال آور،سلام ها بوی فاصله می دهند،گریه ها بوی خود خواهی،احترام ها بوی تعفن نفاق،وستایش ها تصویرگر یک خودنمایی،آفاجان!«بیا»!

گفتند:تو که بیایی خون به پا می کنی،جوی خون به راه می اندازی واز کشته پشته می سازی!وما رااز ظهور تو می ترسانند.درست مثل اینکه حادثه ای به شیرینی «تولد»را کتمان وتنها از «دردزادن»بگویند.

پس آقاجان بیا.

کسی نزد عالمی رفت واز سختی ها ومشکلات زندگیش گلایه کرد واز او چاره ای خواست. استاد به او گفت:یک مشت نمک را در یک لیوان آب حل کن سپس آن رابخور. به دستور حکیم عمل کرد اما نتوانست بیش از چند قطره ارآن را بنوشد.

آن حکیم دوباره به او گفت :که همان مقدارنمک رادر بشکه ای  پر از آب حل کن سپس یک لیوان از آب را بنوش.این بار توانست به راحتی یک لیوان را بنوشد.استاد پرسید چطور بود؟گفت:قابل تحمل بود وخیلی راحت توانستم آن را بنوشم.

حکیم گفت:آن مقدار نمک،سختی های زندگی است که درهر دو ظرف یکسان ریخته شد.سختی ورنج همیشه وبرای همه وجود داردو این ظرف وجود ماست که مزه ی آن را تغییر می دهد وهر چه ظرفیت ما بیشتر باشد تحمل رنج واندوه آسانتر است.

خم غدیروساقی صهبای احمداست/ بزم سروروعیداحبای احمداست

شورعظیم تاج گذاری مرتضی است/ روزظهورآیت کبری احمداست

فرمان رسیده ازطرف ذات کبریا؟ /بعداز نبی،علی است که همتای احمداست

عیدسعیدغدیرخم رابه ساحت مقدس مولا وسرورمان حضرت بغیة الله اعظم (عج)وهمچنین تمام عاشقان آن حضرت تبریک وتهنیت عرض می کنم.

خدامال همه است.مال یکایک ماوشما.خداتنهارفیقی است که درهیچ شرایطی رفیقش راتنها نمی گذارد.

خداپناهگاه بی پناهان است.وخودشخصاازپناهندگانش مراقبت می کند.

خداتنها روزنه ی امیدی است که هیچ گاه بسته نمی شود،خداتنهاکسی است که با دهان بسته هم می توان صدایش کردوبا پای شکسته هم می توان سراغش رفت.خداتنها معشوقی است که به عاشقان خود عشق می ورزد.خداتنها خریداری است که اجناس شکسته را بهتر بر می داردوبیشتر می خرد.خداتنها حاکمی است که دنبال راهی برای خلاصی محکوم می گردد.خداتنها دادستانی است که راه های فرار را نشان خلافکار می دهد وکلید زندان را درجیب مجرم می گذارد وچشمش رابر خطای گنهکار می بندد

خداتنها حاکم مقتدری است که برای بخشیدن گنهکار،هزاران بهانه می تراشد.هزاران وسیله می سازد وانواع عذرها وبهانه ها رابه دست خطاکار می دهد تا تبرئه اش کند

خداتنها سلطانی است که دلش بابخشیدن خنک می شود نه با تنبیه کردن.

خداتنها کسی است که دشمنانش را برسر سفره اش  می نشاند وبه منکران وتکذیب کنندگانش هم روزی می دهد.خداتنها حاکم مقتدری است که هیچ گاه در خانه  اش را نمی بندد وهیچ کس رااز خانه اش نمی راند

خداتنها کسی است که اگریک قدم به سویش برداری،ده قدم به سویت پیش می آید واگر به سمتش راه بروی،به سوی تو می دود.

خداتنها کسی است که اگر از تو محبت ببیند،زیر دینت نمی ماندوبا قدردانی شگفت وبی نظیرش ،تورا شرمنده می گرداند

خداتنها کسی است که وقتی همه رفتند،می ماند ووقتی همه پشت کردند،آغوش می گشاید ووقتی همه تنهایت گذاشتند،محرمت می شود

خداوند آنقدر مهربان است که ناز بندگانش را می کشد،وبه دنبال فراریان وگریختگان می فرستد،ومشتاقانه منتظر بازگشت وآشتی بندگان گنهکارش است تا در مقابل بدی های آنان خوبی کند

آری خداوند بهترین دوست،بهترین مونس وهمراز،بهترین یار وبهترین معشوق است.هرچه به او بیشتر نزدیک شوی معرفت وآگاهیت به خوبی هایش بیشتر ودرنتیجه علاقه ات نیز به او زیاد تر شده واز رفاقت با او بیشتر لذت می بری

حال که اینگونه است بیائید این فرصت رااز دست ندهیم وبافاصله گرفتن از گناهان وزشتی ها خود را به او نزدیک تر کنیم تا رفاقتمان بااو محکم تر شود.