| « وظایف متقابل زن وشوهر | آتش فراق » |
سپیده ی سخن
نوشته شده توسطساسان نژاد 25ام بهمن, 1392سلام برتو ای طلوع تمامَتِ زیبایی!ای بلندای شکوهمند تمنّایی!ای همیشه مهربان وای همیشه بیدار!
سلام برتوای بقیۀ گران قدر الهی!
درود برتو ای ذخیرۀ بی همتای پیامبران!«ای باب الله»وای حجت خدا!
سلام برتو وبردوستداران پاک نهادت!
کی می آیی
ای مدارزیبایی هاوبیداری ها!
ای عزیز زمین وزمان!دیرزمانی است که سینه های سوزان وچشمان گریان،منتظران برجاده فرجت در انتظار طلوع تونشسته اند!
عاشقان تومی دانند که دوازده ستودۀ خداوند راتو تمامی؛
رهایی بندگان را تو توانی وتاریکی دل های منتظران راتوچراغی.
با آمدنت ویرانه هاآبادخواهند شدودل های نجیب منتظران پس از سال ها دوری،در زیر سایبان دست های توپناه خواهند گرفت.
مسلمانان برای ظهور منجی عالم بشریت،لحظه شماری می کنند تا از وجود این ذخیرۀ الهی شبستان عالم هستی منور شود وبساط ظلم وستم از همه جارخت بربنددو خداوند متعال در قرآن کریم این مژدهۀ حتمی را به انسان ها داده ومی فرماید:
«ولقد کتبنا فی الزبور من بعدالذکر ان الارض یرثها عبادی الصالحون.همانا در زبورپس از ذکر(تورات)نوشتیم که زمین رابندگان نیکم به ارث می برند»انبیا 105
فرم در حال بارگذاری ...
